Tawerna pod Nikczemną Mniszką

Vaendeane

Kobieta siedziała ze spuszczoną w głową przy jednym z małych stolików upchniętych w kącie sali. Ciemne, proste włosy opadały na ramiona i zasłaniały częściowo jej twarz, na której pojawiały się to nikły rozgałęzione cienie, chociaż może był to efekt roztańczonego światła rzucanego przez świecę.

Obok kobiet stał w bezruchu duży kot z rodu Feline, założył ręce z tyłu i wielkimi, pustymi oczyma wpatrywał się uważnie w swoją panią.
Ta zaś uniosła kielich wypełniony szkarłatnym winem i zakręciła nim kilka razy przyglądając się wirującej cieczy. Zagryzła wargę i zamknęła oczy.
Kot miauknął bezgłośnie i potarł łapą pyszczek.

Kobieta spojrzała na niego i skinęła głową. Odłożyła kieliszek i sięgnęła do torby po niewielką, ozdobną papierośnicę. Jej dłoń owinięta była bandażem w podobny sposób, jak to czynią niekiedy niewprawni wojownicy po zbyt długim treningu. Drżącą ręką wsadziła do ust skręta i zapaliła go palcem. Zaciągnęła się mocno patrząc w kąt sali, gdzie przy stoliku rezydowała grupa osób noszących na zbroi kartę pik.
-Chodź Kai.- wyszeptała podnosząc się. Wypuściła dym nosem i poprawiła pasek podróżnej torby- Los sprzyja śmiałym..

=====
Vaendeane arcymagini 79, kocia pani77, tyrant 70
Była w Wilczej Rodzinie, potem w jej przedłużeniu, czyli Ferrus Lupus, próbowała szczęścia w Mjolnirze, potem zaś widziano ją wśród wyznawców Azelanesha

Vaendeane

//=============
[link widoczny dla zalogowanych]

=============
Zapraszam tez na środowe spotkanie, szczegóły wklei Varn^^

Venturi

Rycerz namyslil sie srodze....
- Czietyrie? - wydukal z namyslem... - A zreszta kto by sie w wyzsza matematyke bawil! Witaj kobito, pokaz swe wdzieki - zarechotal oblesnie - piosnka, taniec erotyczny cy cus, kurde panie WINA! panie karczmarz!
Dzis hrabia don von mi ston Venturio wlodarz ziem wszelakich byle zasranych bedzie sie bawic! Em... wino niech nie bedzie zasrane...

Vaendeane

Kobieta posłała człowiekowi krótkie spojrzenie. Na jej twarzy pooranej dziwnymi bliznami, które niezbyt starannie ukrywała pod niedbałą iluzją odmalowała się konsternacja. Kot zastrzygł uchem i potarł łapką nos.
Czarodziejka skinęła głową na powitanie.

Damrat

Z piętra karczmy chwiejnym krokiem zszedł odziany w łowiecką skórznie mężczyzna. Zatrzymał się w połowie drogi, tak jakby miał ochotę wpierw rozejrzeć się po karczmie, choć tak naprawdę musiał przystanąć by złapać równowagę. Otrząsnął się i ruszył dalej przed siebie, w wyprawie do szynkwasu.
- Karczmarz... gorzały!
Wzrok Damrata padł na chwilę na nowo przybyłą.
- I dla niej tyż bo wygląda coś zbyt trzeźwo.

Fam

Famelia jak zwykle bujała się na krześle gdzieś na uboczu bacznie przyglądając się grupie... z zamkniętymi oczami i umysłem pogrążonym w płytkim śnie. Z łokciami na oparciu krzesła i nogami na krzyż ułożonymi, opartymi o kant zagraconego stolika, utrzymywała równowagę na tylnich dwóch nogach zacnego mebelka. Powietrze dookoła niej zdawało się drgać, a iskry raz na jakiś czas strzelały gdy tylko jakiś owad obok podlatywał za blisko. Mamrotała coś pod nosem... ni to jakaś piosenka, ni zaklęcie.

Vaendeane przemaszerowała obok jej stolika. Za nią biegł Kai, który niezgrabnym ruchem łapki potrącił krzesło Arcymagini. Ta natychmiast otworzyła oczy czując, że straciła równowagę. Z przerażoną miną czuła, że leci do tyłu. Ziemia zbliżała się coraz bardziej, czarodziejka machała rękoma we wszystkie strony usiłując się czegoś złapać. Udało się... w ostatnim momencie złapała kant spódnicy Vaendeane. Zacisneła mocno dłonie na materiale... ubranie Vaen nie wytrzymało i zostało poddane dzikiej obróbce krawieckiej. Famelia wylądowała twardo na podłodze trzymając w dłoniach połowę spódnicy gościa.

Vaendeane

Vaen ze stoicką miną spojrzała na leżącą na ziemi czarodziejkę, potem na kota, który rozłożył łapki dając znać, że nie ma z tym nic wspólnego. Zimnym wzrokiem oceniła szkody. Pół spódnicy to za wiele powiedziane, ale brzeg był mocno naderwany. Nie powiedziała ani słowa, poprawiła tylko płaszcz. Przesunęła dłonią przy porwanym materiale mamrocząc coś.
Kiedy odsunęła rękę, spódnica zdawała się być zupełnie nienaruszona, ale każdy mogący wyczuć magiczną iskrę wiedziałby, że to tylko iluzja. Kot pomógł pozbierać się Famelii.
-Dziękuję za gorzałę- Vaendeane popatrzyła na herszta- ale jak widać po tej tu, co za dużo, to niezdrowo.

Fam

Famelia popatrzyła zirytowana na przyjaciółkę po fachu.
-Wypraszam sobie, nic nie piłam!
Następnie dodała półgłosem patrząc gdzieś w bok.
-Ta buda nie postałaby pięciu minut gdybym się w niej czegoś napiła...
Czarodziejka otrzepała się z kurzu, strzeliła Kaia w ucho z palca i zasiadła spowrotem na krześle chcąc powrócić do swojej drzemki.

Varnem

Elf zszedł z góry, pewno z swej meliny zwanej pokojem. Uniósł lekko brwi, włosy miał potargane na wszystkie strony, lekka szara koszula i czarne spodnie, a przy tym i czarne ciężkie buciory nienależycie zawiązane odziewały tancerza. Mruknął coś cicho pod nosem, jakby przekleństwo dłonią próbując opanować chaos na swej głowie, co mu nie bardzo wychodziło.
-Bry!
Rzucił gdy tylko wszedł do głównego pomieszczenia. Spojrzał na kobiety, potem na Herszta, otrząsnął się trochę i podlazł do baru.
-Pić..
Mruknął widocznie skacowany elf, rozglądając się na boki.

Garathor

Orek pogrążony w rozmyślaniach i owinięty chmurą dymu nie zwracał większej uwagi na otoczenie. Wrodzone umiłowanie bezruchu wzmagała jeszcze sielankowa atmosfera Mniszki. Jednak jeden szczegół przyciągał spojrzenie orkowe. U pasa posiadaczki kociaka, którego futerko dobrze by zdobiło orkową czapę zimową, dyndał woreczek. Poruszał się dość mocno w rytm ruchów kociary. Zbyt mocno, aby stwierdzić, że jego zawartość to ciężkie monety.
-Ha! Może... W końcu... Czyżby była nadzieja na towarzysza, który nie przedłoży podłej gorzałki Uszatego nad wyjątkowe doznania prosto z Elmore, a do tego nie sponiewierają go dwa hausty dymu z orkowych ziół...?
Garathor bez słowa wyciągnął w stronę Vae swój zapasowy, świeżo nabity cybuch, wypatrując reakcji...

Vaendeane

-Witaj Varnemie - wydukała patrząc za elfem. Tymczasem kot obrócił głowę, dostrzegł gest orka i zaczął szybko kręcić głową i machać łapkami.

Czarodziejka przed momentem poczuła się strasznie stara(jak na swoje dwadzieścia dwa lata) i zmęczona, jakby naraz na jej barki spadł ciężar tego wszystkiego, co ją spotkało ostatnimi czasy, podwojony zdenerwowaniem, które dopadało ją zawsze, gdy miała rozmawiać z nieznajomymi i doprawiony zażenowaniem wywołanym przez wybryk Famelii (i ty Brutusie..!). Gwar i pijana atmosfera tawerny dodatkowo ją przytłaczały, toteż niezbyt przytomnie wbiła wzrok w podsuwany jej cybuch.

Potem spojrzała na orka. Potem znów na cybuch i znów na oroka. Na jej twarzy odmalował się wyraz ulgi i wdzięczności, kiedy wyjęła fajkę z rąk szamana. Sama sięgnęła do torby i wysunęła w stronę zielonoskórego niewielką, ozdobną papierośnicę, w której elmorskie ziele wymieszane w różnych proporcjach z tytoniem (albo i nie wymieszane) leżało fachowo owinięte w bibułę.
-Polecam te z drugiego rzędu -powiedział cicho patrząc orokowi w oczy.
Sama zapaliła fajkę palcem i zaciągnęła się z lubością mocno pachnącym dymem.

Kot położył łapki na oczach i przez chwilę kręcił głową, potem wyprostował się i wbił wzrok w sufit.

Damrat

Przyszła pora i na tę damę!

Varnem

Nu jak ni jak TYK ! Przecie ona prawi zawszy zy mną łazi to na polowania, to na wrogasów. Ino by si oduczyła palić te ziółska tak nałogowo, bo kruca później widzi pola uprawne w Giran !

Val

Za jak najbardziej.

Venturi

Nie potrafie zaglosowac, potrzebowal bym wiecej czasu by poznac kandydatke doglebniej Twisted Evil