Tawerna pod Nikczemną Mniszką

Myrlara · Dołączył: 09 Mar 2009 Posty: 22 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Szczupła postać weszła do karczmy, postępując kilka kroków do środka pomieszczenia. Wczesna to była godzina, barbarzyńsko wczesna jak dla karczmy jednak ona wydawała się tym niewzruszona.
Myrlara skinęła głową karczmarzowi, który cierpliwie zawsze przyjmował od niej listy, a teraz wyraził zdumienie, że kobieta nie czmychnęła stąd czym prędzej. Reszcie niedobitków ostatniej nocy ukłoniła się uprzejmie.

Stała wpatrując się przez chwilę w sale, jakby zdziwiona, że tak to właściwie wygląda. – Rye, na wszystkie świętości, co Ty wyrabiasz… - uśmiechnęła się tylko do swoich myśli i zgarnęła przydługą, ciężką suknie ruszając do stolika, by spróbował wpasować się na krzesło z gorsetem i cała resztą damskiego odzienia godnego elegantki. Zamówiła herbatę, a rozdziawioną buzie karczmarza zdała się zignorować. – Arystokratki w karczmie, w dupach się poprzewracało…- mężczyzna pokręcił głową, ale odszedł zrealizować zamówienie. Kobieta tymczasem splotła dłonie na kolanach i zajęła się podziwianiem tutejszej architektury i kunsztu dekoratora.
Miała czas, cały czas tego świata. Poczeka….

Garathor

Ork ocknął się dość gwałtownie, kiedy miast haustu przedniego dymu zaciągnął żarzący się węglik. Szukając gwałtownie jakiej resztki płynu roztrącił opartych o niego kamratów. Sponiewierani nocną zabawą nawet nie jęknęli w proteście.
Garathor chłodząc oparzoną gardziel resztką już na wpół sfermentowanego wina dostrzegł, że nie tylko on pozostał przytomny. Przy ostatnim w miarę czystym stoliku siedziała Elegancka Mroczna. Garathorowi wydawało się, że mimo otaczających go pijackich wyziewów dociera do niego subtelny przyjemny zapach Mrocznej...
- piękna wizja..., jednak dostawca ziół, chyba mnie nie okpił za bardzo....
Korzystając ze zwolnionego przez kamratów miejsca ork wyciągnął się wygodnie na ławie. Nabił na nowo cybuch z nadzieją, że wizja będzie trwać, póki sen na nowo go nie zmorzy...

Mazrim

Mazrim oparl sie ramionami o porecz balkonu. Schowal glowe w ramionach. W glowie huczalo mu po ostatniej nocy. Przeklinal w myslach Uorka, ktory namowil go na degustacje jak to nazwal "najlepszego ziela ze wschodniego Elmore". Pozniej probowali win z dionskich winnic i doszlo do tego, ze nawet mial halucynacje zapachowe. No bo skad tu jasmin? Skad w tym zaduchu, kwasnym zapachu starego wina, piwa, Venturiego ta slodka i tak mila mu won jasminu? Przeciez tylko jedna kobieta tak pachnie, a niby skad... Poderwal w gore czupryne bialych wlosow i spojrzal bystro w dol. Byla tam, siedziala jej drobna postac na krzesle, czekala. Dojrzala go? Nie, a moze... z nia nigdy nic niewiadomo. Kobiety... uparte kobiety...
- Na wszystkich bogow i ich matki - mruknal pod nosem, odchrzaknal i ruszyl ku schodom by zejsc na dol. Chyba nie byl swiadomy tego, ze szeroki usmiech zagoscil na jego ustach gdy zblizal sie do swojej arystokratki.

Val

Schodziła po schodach powolnym krokiem,przecierając zaspane oczy...coś się jej szamotało w woreczku, z pełnym impetem wyskoczyło przed samą kobietą...
-Człowiek się ino na chwilkę, malutka zamyśli a te duchy już pierwsze muszą zobaczyć kto przyszedł...życie Damrata oddałabym za łyk kawy!!
No coście wy robili wczoraj ze sobą...o, na miecz pana ze mną! krzyknęła mijając lezących kamratów, nie kamratów, porozbijane butelki, porozrzucaną bieliznę...
-Dzień dobry Myrlaro napiła się gorącej kawy która z przytupem wręcz przyniósł jej karczmarz, by się jakoś rozbudzić przyzwoicie..
-Od razu lepiej..no do rzeczy..niezmiernie mnie cieszy Twoja obecność w naszej karczmie..
Ba, właściwie mogę już chyba powiedzieć witaj wśród swoich uśmiechnęła się radośnie..

Myrlara · Dołączył: 09 Mar 2009 Posty: 22 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Zaskoczył ją nagły rumor, kiedy ork wstawał gwałtownie, a tym bardziej się zdziwiła kiedy położył się na ławie biorąc ją najwyraźniej za wizje. Uśmiechnęła się pobłażliwie do niego. Ciężko musiało tutaj być ostatniej nocy, wyrozumiała być powinna. Czego innego mogła się spodziewać? Przyjaciele Mazrima piją pewnie tak jak on, albo i bardziej... Nie, to niemożliwe. Ledwie myśl dokończyła a już Val zeszła na dół i ją powitała, odpowiedziała uśmiechem - Witaj Val, witaj. Jakaś wyjątkowa okazja, że tu taki rozgardiasz? - odsunęła stopą butelkę, która akurat przyturlała się pod stopy mrocznej.

- Mazrim, nie skradaj się, czuje ten odór piwska. - westchnęła udając wielkie zgorszenie po czym odwróciła głowę do ukochanego. - Wyglądasz... marnie. Wszystko tu wygląda, jak... Coz. Karczma.

Mazrim

- A tam zaraz marnie - rzekl z przygana w glosie i usiadl obok mrocznej, ktora zaraz otoczyl ramieniem - Kochanie, do pewnych rzeczy trzeba tu sie przyzwyczaic.
Skinal na karczmarza glowa by ten podal cos chlodnego dla nich.

Myrlara · Dołączył: 09 Mar 2009 Posty: 22 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Uśmiechnęła się do mężczyzny, gdy tylko znalazł się tak blisko niej. - Zobaczymy, czy będe w stanie. Oczywiście nie oznacza to całkowitego przyzwolenia na picie Kochanie. To by bylo zbyt wiele. -Zwróciła się znów do kobiety - Val, siadaj z nami, zapewnie dłuższa chwila minie, zanim ktokolwiek więcej doprowadzi się do stanu uzywalności. I duch Ci gdzies uciekł.

Rethaniel

Elf... jak to elf, leżał na swym "ukochanym i jedynym oparciu" kilka kroków od kamrata. Aby dojść do Gościa, Bard musiał go minąć. Już samo poruszenie Kamrata postawiło w gotowości wszystkie jego siły, co przełożyło się na niewielki ruch uchem.
Gdy Marzim mijał elfa, ten próbował złapać się jego nogawki, która niestety wyślizgnęła mu się z ręki. Szczęśliwie udało mu się chwycić ostatnią z mijających go nóg.
- Bardzisko... Bracie... jeszcze po kuflu...- mamrotał- musimy się leczyć... z nałogu ... jeszcze po kuflu....
Siła, która pchała Barda, nie pozwoliła mu się jednak zatrzymać. Elf uczepiony nogi Barda przesunął się o jakiś łokieć, po czym jego dłonie nie utrzymały nogi.
- Jeszcze po kuflu... leczyć...- mamrotał chwilę, po czym po karczmie rozniosło się jego chrapanie.

Val

-Oj Uszaty, natarlabym Twe Ucha czyms pachnacym jak mieta, albo cos rownie zabawnego, nawet po pijaku bys nie wiedzial co sie z Toba dzieje parsknęła cicho, siadajac obok Myrlary...
-mam nadzieje, ze bardzo ale to bardzo przemyslalas swoja decyzje...Albo Ci sie spija, albo za butelczyne oddadza za Ciebie zycie usmiechnela sie do Retha, dajac mu butelke
-Pij na zdrowie, szczegolnie za moje upila lyk zimnego piwa, obserwujac leniwie zycie budzace sie powoli w karczmie, w oczekiwaniu na meza...
- Mam rowniez nadzieje, ze sie predko spotkamy, wiesz? Swoja droga duchy..jak to duchy..byle by sie gdzies wtrynic, zajrzec, posiedziec przy spiacym by go na smierc wystraszyc kiedy sie bedzie biedak budzil..Tak pomyslalam ze lapia coraz wiecej cech ludzkich...nie dobrze, ciekawskie to to takie..[i]

Anghaellea

*Po wczorajszym pijaństwie nie spodziewała się zbyt wielu przytomnych Fortuniaków w karczmie. Tak prawdę mówiąc to nie spodziewała się nikogo przytomnego. Schodziła po schodach ubrana w długa koszule męża i wysokie kozaki. Co jak co, ale za żadne skarby nie postawiłaby teraz bosej nogi na podłodze karczmy. Zaskoczona zatrzymała się w połowie schodów nie bardzo wiedząc co ze sobą począć.*
Wracać, iść dalej, wracać *myślała nieco zawstydzona*
- Dzień dobry *rzuciła lekko ostatecznie zbiegając ze schodów*
- Witaj Myr *uśmiechnęła się do mrocznej* Co wy na bezsenność cierpicie ? Taka wczesna pora a tu tyle przytomnych dusz.

*Odwróciła się do karczmarza* Śniadanie może być podał, a nie stał jak kołek *warknęła niezbyt grzecznie*

Damrat

Ankieta otwarta