Tawerna pod Nikczemną Mniszką

Krevan

Drzwi do karczmy otworzyły się powoli. Do środka niepewnie wszedł młody człowiek ubrany w stare, znoszone szaty, z dużą dziurą na prawym ramieniu. Za młodzieńcem, w mroku nocy stała niewielka postać, niewidoczna dla zebranych w karczmie. Człowiek podniósł wzrok, do tej pory utkwiony w podłodze, wypatrzył karczmarza i pośpiesznym krokiem ruszył w jego stronę, nie oglądając się po zebranych. W tej chwili postać zza drzwi poruszyła się niespokojnie, i po chwili wachania weszła do karczmy, śpiesznie idąc za młodzieńcem. Oczom zebranych ukazał się kot. Nie był to zwykły kot, bo poruszał się na dwóch łapach, a do tego ubrany był w niebieski garnitur i kraciaste spodenki. Bez oznak zażenowania spoglądał na zebranych, mrużąc złośliwie oczka i układając usta w ironucznym uśmiechu. Człowiek stanął przed karczmarzem. Głosem zdradzającym zdenerwowanie zamówił 2 szklanki mleka, jednak widząc minę karczmarza, z trudem powstrzymującego się od śmiechu, zmienił zdanie i zamówił dwa piwa. Kot porwał łapczywie przyniesiony kufel i duszkiem wypił zawartość, młodzieniec spróbował tylko trunku, i jakby to dodało mu odwagi, rozejrzał się po gościach karczmy. Dojrzał kilka znajomych twarzy, i po chwili odezwał się ochrypniętym głosem:
- Witajcie, nazywam się Krevan. Niektórzy pewnie mnie znają, w końcu długi czas walczyliśmy razem w imię Runedaru. Przez długi czas byłem Zakonnikiem Świtu, jednak teraz nasze drogi się rozstały, i pragnąłbym wstąpić w szeregi Fortuny, głównie dzięki namowom Damrata i Venturiego, których przyjaźń bardzo sobie cenię.
To powiedziawszy, usiadł na ławie i niepewnym wzrokiem czekał na reakcję zebranych. W międzyczasie kot rozwinął niewielki pergamin, rzucając go prosto w ręce Damrata: [link widoczny dla zalogowanych]

Damrat

Damrat z miejsca rozpoznał nowo przybyłego i tylko z uśmiechem na ustach obserwował jego reakcje. Przez moment szykował dla kota trochę okruszków od niedawno zjedzonego deseru, jednak widząc jak zwierzak wypija duszkiem piwo prędko zwątpił i wysypał okruszki z powrotem na talerz.
- No nareszcie... Witaj Krevan.
Rozwinął pergamin i przyjrzał się rycinie dla formalności.
- Wiesz gdzie mnie szukać.

-----
OT: Spodobał mi się opis kotka Wink

Bynajmniej nie przypomina tego pokemona z gry Wink

Lorinel aep Lhyria

Dwa koty, które zazwyczaj kręciły się po gospodzie, czasem tylko przychodząc po jedzenie i pomrukując na kolanach swojej pani, tym razem szybko zwęszyły obcego i przybiegły czym prędzej. Jeden, mały i zwinny obwąchał niebieskiego przybysza, drugi - spasione niemożebnie bure kocisko - otarło się o nogi elfki, obrzucając gościa pełnym wyższości spojrzeniem.

Kobieta wzięła grubasa na kolana i zaczęła drapać za uchem.
- Behemot, kochaniutki...nic ci nie zrobią - zamruczała mu w ucho, całując w pyszczek - Nehemiasz, chodź tutaj - Drugi kot dość niechętnie, ale wreszcie przydreptał i wskoczyła jej na ramię. Uniosła głowę na Krevana i powiedziała powoli, uśmiechając się osobliwie:
- Jeśli moje koty Cię zaakceptują, to ja także.

Mazrim

A jednak... bardzo sie ciesze. Jak dla mnie - witaj.

Alnir

Ja także witam, rad jestem ze spotkania.

Vedras

Mroczny uśmiechnął się.

-Co tak długo? Zresztą, czy to ważne? Witaj przyjacielu, ciesze się, że Cię tutaj widzę!

Damrat

Ankieta otwarta dla Miauczyńskiego. Jak zwykle 7 dni.

Mazrim

No innej odpowiedzi byc nie moze Smile

brac go

Vanderlath

Także ZA przyjęciem.

Venturi

Wielkie TAK chlopcze!
A teraz stan tylem, wykonaj sklon w przod i sciagnij majteczki... [rechocze oblesnie]

Vedras

Ciężka sprawa... W zasadzie innego wyjścia chyba nie ma. ZA!

Kadarr