Tawerna pod Nikczemną Mniszką

Fam

<Drzwi do komnaty uchyliły się lekko. Zza nich lekko wychyliła się gromada rudych kosmyków i jedno błekitne oko. Po chwili ów głowa schowała się, drzwi cicho się zamkneły i... wyleciały z zawiasów odrzucone siłą kopniaka Arcymagini. Ta widząc wyrządzone szkody zdołała tylko jęknąć.>

-Ups...

<Popatrzyła po komnacie, popatrzyła po zgromadzonych. Kilka twarzy rozpoznała. Reszta wydała się jakoś wrogo nastawiona widząc szkody. Arcymagini przemówiła ponownie.>

-Ave znajomi i postronni! Ave Damracie! Przybywam w wasze zacne progi, gdyż doszły mnie słuchy, że u was podpalanie karalne nie jest, hihi.

<Arcymagini stworzyła mały płomyk na czubku palca. Następnie owym palcem przechadzając się po komnacie w tam i spowrotem zaczeła machać palcem i mówić z pewnością siebie conajmniej jakby prowadziła jakiś wykład.>

-Pragnę zaznaczyć, że owym podpalaniem zajmuje się już od dawien dawna, mam swoje osiągnięcia w dziedzinie eksploracji tej dziedziny magii żywiołu, oraz jak oczywiście widać nieodparty urok osobisty oraz wdzięk.

<Arcymagini poprawiła włosy szybkim gestem dłoni ukazując przy tym zgromadzonym pewny siebie uśmieszek zdobiący jej twarz.>

-Pewnie zapytacie mnie... dlaczego akurat FortunaeFilii? Ależ odpowiedź jest prosta!

<Rudzielec wytyka szybkim gestem płonącego palca zakłopotanych zachowaniem Czarodziejki Val i Revianasa. Następnie sama sobie przytakuje z zadowoleniem.>

-No i oczywiście fakt, że mogę podpalać w imię byłych sojuszników. Tak czy siak... Ave Fortuna, przybywam w wasze progi z chęcią szerzenia pożogi!

...

a zwą mnie Famelia.

<Fam Mruga w kierunku nic nie rozumiejących i zszokowanych wystąpieniem zgromadzonych.>

Val

-duchy cos znudzone...<westchnela do Reva w kacie sali>
-trza by im jakies zajecie poszukac,jakis pocalunek smierci moze?<rozwiazała sznurek woreczka wypuszczajac ducha>
-O! Kogo ja widze?<usmiechnela sie lekko>-duchy do Fam!<dmuchnela w grzywke>
-Wreszcie mi sie Arcymag nudzic nie bedzie, bedzie z nami ogien!<Parsknela smiechem>
-Rozgosc sie Famka i nie daj sie poderwac Karczmarzowi<uchylila sie przed kapciem lecącym od karczmarza>
- on to taki niesmialy<powstrzymala smiech>-ale zboj jest jak sie napije hihi, a Ty zamiast podsluchiwac bieglbys z piwem bo Cie duchem poszczuje!
-Zbieraj wiec ten swoj urok osobisty i nieodparty wdziek, oraz skromnosc hehe, mam nadzieje ze dobrze sie bedziesz z nami czula

Beltrand

Krasnolud skryty czesciowo za barem grzebal w najwiekszej mniszkowej skrzyni, raz po raz odrzucajac jakies najwidoczniej mniej okazale zdobycze. Huk zdecydowanie go zaskoczyl gdyz czym predzej zatrzasnal ciezkie wieko, wskoczyl na kufer i pomrukujac groznie pod nosem, wsadzil wielki mosiezny klucz w najglebsza wewnetrzna kieszen kurtki.

Gdy zorientowal sie, ze pusta framuga nowiutkich drzwi wejsciowych cieszy sie wiekszym zainteresowaniem niz on sam odetchnal glebiej. Aby jeszcze lepiej wtopic sie w tlum, sciagnal kufel z lady i z roztargnieniem zanurzyl w nim brode prawie po same usta.

Zamyslonym wzrokiem wodzil za trajkocaca kobieta. Szybko przekalkulowal koszt nowych drzwi oraz rozwazyl przyszlosciowy fundusz w razie spalenia czegokolwiek.

- Eh.. Damrat to ma kruca ciezko jednak.. - sapnal pod nosem i przygarbil sie bardziej gaszac tlacy sie czubek wasa.

Mazrim

Huk, a przede wszystkim zapewne burza rudych wlosow zwrocila uwage mezczyzny na kobiete. Kieliszek z mocnym trunkiem zatrzymal sie w polowie drogi do ust. Zlustrowal goscia uwaznym spojrzeniem i skinal glowa w powitalnym gescie. Nieznaczny usmieszek wykrzywil mu usta i juz chcial wzniesc jakis malo wybredny toast na czesc goscia gdy...

- Pali sie!

Z kieliszka zional ogien, jego zawartosc ogarnal niebieskawy plomien. Mazrim z fascynacja sie temu przygladal, w koncu dmuchnal i stlumil zywiol. Po niezwykle krotkiej chwili namyslu oproznil kieliszek i mlasnal z luboscia na koniec.

- Dobre, trza to opatentowac - poslal arcymagini usmiech - Witajcie panna, wina karczmarzu!

Rethaniel

Elf wpadł do Karczmy niczym opętany. Rzucił przelotne spojrzenie na wyłamane drzwi.
- Znowu jaka rozpierducha bez ylfa...- mruknął wyraźnie niezadowolony.
- Uchal Bandyciskom- rzucił szybko na powitanie.
Zlustrował szybko obecnych w Karczmie, jakby kogoś poszukiwał. Na moment zatrzymał wzrok na Rudowłosej.
- Podpalaczka ani chybi... a moży by drzwi podpalić... ni... flaszki na mur rozpirniczą si od cipła...- mruczał niespokojnie do siebie.
Od czasu, gdy Herszt udał się dwa dni temu do wód, celem regeneracji nadwątlonej wątroby i odpoczynku od bandy, elf tkwił jakby w obłędzie. Ani chwili nie spędził ze swą jedyną opoką, podłogą, co świadczyło o poważnych zaburzeniach w jego funkcjonowaniu. Rzadko pojawiał się też na wojennych ścieżkach.
Przyświecała mu jedynie idea przeprowadzenia "badań naukowych", "inwentury" w tajemniczej piwniczce Herszta, o której krążyły legendy. A Herszt wszelką władzę i wszystkie klucze powierzył Beltrandowi.
-Widział kto Brodacza?- wrzasnął, próbując oderwać zainteresowanie obecnych od Rudowłosej.
Nikt nie zareagował.
- W mordę... jak go kto obaczy... powiedzta mu, że głeboko w leżu jist ponoć dzisinć cudownych kamlociaków życia... a nawyt najcudownijszych z cudowniastych...- machnął ręka niezadowolony, nie widząc zainteresowania tematem.
- Ani chybi... trza byndzie lista gończygo za Brodaczem puścić... abo nająć tych bandytów z Wiochy myśliwych... oni każdygo wytropią ...tak mało czasu ostało do powrotu Hyrszta...- rzekł cicho do siebie.
- Do potym... - krzyknął, po czym obrócił się na pięcie i wybiegł z Karczmy.
// Od tego pośpiechu poszukiwań Brodacza, żem walnął kuchę. Nich no jaki wladający mocami wykasuje mego "Gościowego" wypowiedzia.

Damrat

Koniec pastwienia się nad Damelią... znaczy się Famelią!

Pora głosować.

Varnem

Hej.. Damelia to było tylko i wyłącznie przejęzyczenie, nie obwiniajcie mnie o to, no!

Co do Da.. yy.. Fameli to trudna sprawa, bo nie chce ze mną na Tytany chodzić.. No ale dobra, cobym nie miał wroga w ogniu, to walne Za.

Kadarr

Tak, w Fortunie zawsze mile widziane są gorące dziewczęta (if you know what i mean ;P)

Revianas

Anghaellea

Za. Ino mam nadzieję, że tym razem zostaniesz z nami dłużej Smile

Fam

Nie pozwole się postawić przed takim wyborem drugi raz Angh, to mogę obiecać.

Venturi

Pomimo Twego wielkiego błędu, jakim bylo usuniecie arcydziala mojego autorstwa, to znaczy dewastacji szczytowgo osiagniecia tworczej mysli ludzkiej w kontekscie artystycznej kreacji subtelnych obrazow wizualnych, pomimo Twej buty, braku skruchy, bezkarnej beszczelnosci wspieranej wygorowanym mniemaniem o sobie, pomimo jawnej niecheci do poruszania tematow zwiazanych z anatomia czlowieka zwlaszcza w kontekscie owlosienia, pomimo tego wszystkiego - znaj moje serce i moja zyczliwosc, me zamilowanie do pokoju oraz wielkodusznosc. Masz moj glos: TAK. Dziwisz sie dlaczego? Nie dziw sie temu, gdyz nadchodzi godzina, zaprawde Ci powiadam dzisiaj, ze kazdy dluznik piekla - swiadomy i mimowolny, zda sprawe zasiadajacemu na tronie i zostanie postawiony jako kozle po jego lewicy i pojdzie w wieczne odciecie, by zaznawac meki w ogniu nieugaszonym, razem z wezem pradawnym i bestia i falszywym prorokiem, w kotle pelnym plugawej smoly! No, a operatorem tego kotla bede Ja! Hehehehe!
Patrzaj na me oblicze po Twej lewicy, jak juz sie na ta chwile raduje.

Fam

Venturi, obawiam się że się mylisz... już raz mi było dane tam być. Nic specjalnego. Fałszywy prorok złożył się jak domek z kart po kilku ogniodyskach, bestia uciekła do kotła smoły, a wąż okazał się mniej jadowity ode mnie. Ogólnie mówiąc ten mądrala na tronie dostał takiej migreny przeze mnie, że odesłał mnie spowrotem...

Venturi

Dziecino, to jeno pacynki były...

Cordan

//Venturi, Ty ksiazki powinienies pisac - powaznie.