Tawerna pod Nikczemną Mniszką

Varten

Powolnym krokiem postać odziana w szaty ciemne do siedziby Fortuny wlazła. Kaptur na łeb zarzucony nie dał poznać twarzy nosiciela. Przekręcił głową w tą i tamtą.
-Witam Przyjaciele
Skinął głową, przy okazji dłońmi kaptur z głowy ściągając, ukazując twarz tego mrocznego..Białe włosy, grzywka zaczesana za uszy długie.Uśmiechnął się lekko i strzelił karkiem.Podszedł do Ang, ucałował w dłoń lekko, po czym do Damrata, uścisnąwszy rękę jego wyciągnął kawałek pergaminu i podał mu do drugiej dłoni.
-Lista gości, że tak rzeknę.
Uniósł lekko usta w uśmiechu, zmrużył oczy szukając innych kamratów z Fortuny.

Anghaellea

- A witamy, witamy w naszych nikczemnych progach *uśmiechnęła się szelmowsko*
- Przyznać muszę, iż nie spodziewałam się Ciebie tak szybko, ale skłamałabym gdybym rzekła, że to niemiła niespodzianka *mroczna tancerka stała wsparta na mężowym ramieniu. Ciekawsko zerknęła na pergamin jaki Damrat otrzymał jak i na drzwi wejściowe*
- A gdzie reszta gości ? Mam nadzieje, że nie kazałeś im czekać za drzwiami. Mniszka swoją reputację ma i to nie najgorszą, a jadła i napitku nikomu nie zabraknie *gestem dłoni wskazała na pomieszczenie* Nie mówiąc już o tym, że i pokoje macie przygotowane *pokiwała głową z uśmiechem*

Coenhir

Postawny mężczyzna w wypucowanej skórzni majestatu rzucił okiem na nowoprzybyłego, kręcąc swoim kapelusikiem z piórkiem.
Zatrzymał nakrycie głowy kręcące się na jego palcu i wcisnął je na głowę zdejmując jednocześnie nogi ze stołu przy którym siedział.
Następnie wykonał kolejny nadzwyczajny pokaz swojej iście łuczniczej koordynacji ruchów jednocześnie długiąc sobie w nosie i drapiąc się po tyłku.
Po przyjrzeniu się znalezionym skarbom i beknięciu był gotowy do przemówienia.
- Tylko mi nie rozrabiać! - zagrzmiał z miną, która miała wyglądać groźnie, a wyglądała głupkowato - i nie ruszać mojego piórka!
Rozejrzał się po wszystkich zadowolony z siebie i wrócił do obgryzania paznokci.

Varten

Przyjrzał się Anghaelli po czym na łucznika spojrzał i rzekł spokojnie.
-Goście w drodze, a przed drzwiami mój fotel stoi.
Uśmiechnął się ładnie, i płaszcz zdjął zawieszając go sobie na ramieniu.Spojrzał raz jeszcze na człowieka i mruknął cicho
-Jak piórko latać nie będzie nikt go ruszyć chcieć nie zechce.
Uśmiechnął się do niego i pokiwał głową lekko.

Venturi

Nagle pierd...
Nagle smierd...
Odór: buch!
Gowno w ruch.
Najpierw powoli jak zolw, ociezale.
Wtoczyl sie smierdzel do sali ospale.
I idzie, i idzie, i idzie z mozolem,
i ryczy i pierdzi i zyga pod stolem.
I marszu przyspiesza i pierdzi co predzej
i dudni i stuka łomoce i śmierdzi.
A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost!
Po moczu, po zygach, po gownie, na skos,
Przez szambo, przez kibel, przez gowien wrecz las
I spieszy się, spieszy, by zdążyć na czas,
Do taktu pierdoce i beka, i stuka to:

- Dosc tego gownia! - rycerz zatrzymal sie z potwornym chrzestem blach pancerza - jakowys trans pieprzony... - zamruczal.

Rozdziawiajac pape odslonil zolte ostre zebiska, spojrzal na przybysza i zagulgotal radosnie, niczyl woda w kiblu.

- Aaaa... ha, kurde, co ja mialem, kogo my tu mamy! Noz, witam, jam Ci Venturi, szambolan Fortunny, pozwolta tedy, iz Was mos panie przywitam!

I ruszyl ku przybylemu elfowi, z szeroko rozstawionymi ramionami - niczym zombie - mamroczac pod nosem cos w rodzaju "daj pyska"...

Varten

Otworzył szerzej oczy, na przybysza spoglądając, mruknął coś pod nosem z uśmiechem nie małym.
-Venturi! A witaj stary druhu!
Zaśmiał się lekko elf białowłosy podszedł do człeka i objął go lekko, poklepał po plecach, lecz zaraz go puścił z niesmakiem lekkim.
-... Wiem, wiem. Ale do wody to Cię wrzucę.
Wyciągnął z kieszeni flakonik malutki, po czym niezauważalnie mu do kieszeni to wrzucił, uśmiechnął się dumny sam z siebie.Rozglądnął się raz jeszcze jakby szukając kogoś.
- A gdzie sie Beltrand podziewa?

Davialli.AniołŚmierci · Gość

Stanęła w progu po czym zdecydowanym ruchem drzwi otworzyła. Stojąc w przedsionku jeszcze odpięła miecze i rzuciła za plecy wprost na Vartena fotel. Powiodła czujnym okiem po zebranych zatrzymując wzrok na Venturim. Zawahała się chwilę czy aby nie cofnąć się po miecze z powrotem lecz uśmiechnąwszy się do siebie lekko, pewnie weszła do środka.
- Witajcie przyjaciele! Jam jest Anioł Śmierci... jeden z dwunastu z Vartenem idących. Moje drugie imię to Niezależność, jednak miecze pod komendę Damrata złoże i barwy Wasze przyjmę z ochotą, bo taki zamysł powzięły Anioły.
Spojrzała porozumiewawczo na Vartena i zdęła rękawice z wilczej skóry, by przywitać się z nowymi kamratami.

Mazrim

Frontowe drzwi uchylily sie z glosnym skrzypieniem. W szparze ukazal sie duzy wilczy leb przyproszony stalowoszara sierscia. Basior przecisnal sie caly i skoczyl ku kobiecej postaci by wyrwac z jej dloni rekawice. Nie zatrzymujac sie pognal schodami na pietro.
Drzwi otwarly sie szerzej i do sali wkroczyl wysoki mezczyzna w brunatno zielonym plaszczu, ktory widzial juz lepsze czasy. Zsunal kaptur z glowy ukazujac pospolite oblicze okolone czupryna bialych wlosow i kilkudniowym zarostem. Zlamany nos w doskonale paskudny sposob komponowal sie z szeroka blizna biegnaca przez lewe oko. Tuz pod prawym malowal sie niewielkich rozmiarow tatuaz zwyklego czarnego pika.

- Panno, nie przejmuj sie, Cierniu juz tak ma - Mazrim skierowal sie szybko do baru - Czasem cos chapnie, porwie i tyle to widziano, ale postaram sie temu zaradzic.
Usmiechnal sie w sposob, ktory przeczyl jego slowom.

- Najwyzej sie odkupi, a jesli mialy wartosc sentymentalna to... zle zaczelismy nasza znajomosc - cichy smiech zamilkl po chwili, mezczyzna kiwnal glowa w strone karczmarza.

- Lej przyjacielu naszym gosciom i towarzyszom w bitce i wypitce. Nie szczedz szkla, nie zakrecaj kurka. Niech sie leje, Thordan placi!

Anghaellea

*Zaśmiała się z cicha widząc poczynania Mazrimowego wilka*
- Tyle razy Ci mówiłam, abyś karmił go jakimś normalnym jedzeniem. A nie, a to z Twoja koszulą biega, a to rękawice ukradnie. Nie zdziwię się jak niedługo zobaczę go z kapelutkiem Coe na łbie *wyszczerzyła ząbki w radosnym uśmiechu po czym zwróciła się do Vartena*
- No co do fotela, jako wcześniej mówiłam taszczysz go na górę sam *wskazała dłonią strome schody na piętro*
- A teraz skoro Thordan płaci to i ja się skusze na coś mocniejszego *usadowiła swoje siedzonko na najbliższym krześle*
- Przynajmniej czas prędko zleci nim reszta do nas dołączy.

Venturi

Nagle pierd...
Nagle smierd...
Odór: buch!

- Dosc! - ryknał budzacy sie rycerz, najwyrazniej tym okrzykiem przerywajac kolejny trans.

Gramolac sie niczym monstrualny biedron spod stolu, poczal pociagac nosem - Czy ktos wspominal o chlaniu na koszt Thordana?

Prostujac sie zarechotal podle, odrzuciwszy glowe do tylu. Zerwal ze kudlatego siwego lba helm i podsunal go karczmarzowi.

- Lej, ino mocne, bo w pysk lal to bede, sobie jesli zacne, Tobie wleje jesli ochrzcisz trunek.

Bekajac, czkajac i zataczajac sie od sciany do sciany podszedl do "Niezaleznej" pannicy, zionac trupim odorem rozkladu i blyskajac przekrwionymi oczyma poczal prawic: - No kurde, milo mi jam Ci jest Veee... - nie dokonczyl gdyz organizm jego stwirdzil, iz dokona zwrotu tresci pokarmowej. Rycerz nie zrazil sie tym wcale, wcisnal tylko w rece kobiety helm z trunkiem, kontunuujac: ...nturi. Pij, Waszmoscina! Pij na zdrowie, nie kryguj sie wcale, nie ploń na licu bom mimo. iz przystojny tom nie w amory i poznaj nasza goscinnosc!

Ocierajac pancernym przedramieniem pysk dodal... - Bo jak mawiaja, kto nie wypije, tego we dwa gowna, czy jakos tak... - powiedziawszy co bylo do powiedzenia, rechotal juz tylko prymitywnie, uznajac, ze smiech to zdrowie.

Thagrin

Krasnolud ktory grzal sie przy kominku, zwrucil uwage na to co sie dzieje na sali, dopiero w momecie gdy padly okrzyki o stawianiu, trunkach i Thordanie...

-Zas niema problemu! <zawolal na cale gardlo> Jak mus to mus! Bawta sie i pijta ile wlezie! Gosc w dom... to ten... Aden w sakwie? <rozglada sie w poszukujac na waszych twarzach potwierdzenia co do poprawnosci przyslowia> - No ale nie wazne! Karczmarz piwo najprzedniejsze, miod i wodke ino raz!

Podszedl do baru i rzucil karczmarzowi pelna sakwe, na ktorej przez chwile bylo widoczne wykaligrafowane "M" na tle strzaly. Z pelnym satysfakcji usmiechem wrocil na swoje miejsce, gdzie czujnie spogladal na reakcje towarzyszy. Nie uszedl uwadze fakt ze jego topor, niewidoczny wczesniej, znalazl sie niedaleko jego dloni.

Varten

-Venturi! Koniec picia idemy wnieść fotel!
Krzyknął do Veturiego, zostawiając płaszcz na wieszaku.Pierw witając nowoprzybyłych skinieniem głowy i uśmiechem szerokim, szczerząc białe kły. Skinął lekko głową Davialli i uśmiechnął się lekko. Wyszedł na zewnątrz próbując wtaszczyć fotel do środka.
-Venturi!
Krzyknął raz jeszcze..

Damrat

Spojrzał prędko na kartkę z listą Aniołów i schował ją za pazuchę.
- Zatem witamy! I oczekujemy na resztę ino coś mi się nie zgadza bo panna z mieczami mówi o dwunastce, a na liście mamy czternastkę!
Rozbawiony nieco zajął miejsce tuż przy małżonce, po czym kiwnął ręką na karczmarza by i jemu podano trunek.

Kadarr

Do tej pory nie zwracał uwagi na to co działo się dookoła. Najwyraźniej, lekko już otumaniony ork wolał zerkać do wnętrza swego pustego już kufla. Gdy jednak usłyszał o napitkach na koszt Baryły zaryczał do karczmarza.
- Przyjacielu, jeszcze jedno piwo dla mnie!
Rozejrzał się, jak gdyby dopiero się obudził.
-A i witam gości zacnych. Czujcie się jak u siebie. Jedzcie i pijcie do woli, Thordan bogaty jest.

Thagrin

Krasnolud zarechotal glosno.
-Ano nie inaczej Baryla bogaty! A karczmarz dostal juz tyla ila trza! - poklepal swoja sakiewke, przy czym rozlegl sie dzwiek monet.